در مقاله‌های قبلی به چیستی آهن اسفنجی، چگونگی تولید آن و کاربردهایش پرداختیم. هم‌چنین به این مساله اشاره کردیم که استفاده از آهن اسفنجی در ذوب و تولید فولاد مزایای متعددی دارد. اما سوال اینست که با وجود مزایا چرا در برخی کشورها همچنان استفاده از قراضه برای تولید فولاد رواج دارد؟ آیا مصرف قراضه و ضایعات آهنی در ذوب مزیت خاصی نسبت به آهن اسفنجی دارد؟
تمام این سوالات ذهن مخاطب را به خود درگیر خواهد کرد. با ما در این مقاله همراه باشید تا این موضوع را به طور مختصر برایتان شرح دهیم.
کارخانه‌های ذوب مختلف از مواد متفاوتی برای ذوب و فراوری جهت تولید فولاد استفاده می‌کنند. از جمله‌ی این مواد اولیه می‌توان سنگ آهن خام، قراضه‌های آهنی یا آهن اسفنجی را نام برد. هرکدام از آن‌ها شرایط خاص خود و کوره‌ها و فرایندهای ویژه‌ی خود را نیاز دارند.
اما آنچه بدیهی است، این است که مصرف قراضه آهن و یا آهن اسفنجی بر سنگ آهن خام مزیت دارد. زیرا هم مصرف منابع اولیه‌ی محدود را کاهش می‌دهد و هم به بازیافت ضایعات و کاهش هزینه‌ها کمک می‌کند. به علاوه در استفاده از این دو منبع، عملیاتی که در کوره صورت می‌پذیرد از سهولت بیشتری برخوردار است.
به همین دلایل، اکثر کشورهای دنیا از این دو منبع برای تولید فولاد مورد نیاز در کارخانجات مختلف استفاده کرده‌اند. البته هر یک از کشورها با توجیهات خاص خود از یکی از این دو منبع اولیه بیشتر استفاده می‌کنند. این توجیهات کاملا به منابع موجود در کشورها، کوره‌های در دسترس و تکنولوژی موجود در دست آن‌ها بستگی دارد. بطور مثال با اینکه استفاده از آهن اسفنجی در کشور ما موجه‌تر است، اما در کشوری مانند ترکیه، استفاده از قراضه‌های آهنی بهتر به نظر می‌رسد.
[
عکس 1- استفاده از قراضه‌ها برای تولید فولاد
درباره این سایت